Drogi Pawełku!
Nie żyjemy, aby umierać, ale umieramy,
aby żyć wiecznie.
Tak szybko odszedłeś. Nie zdążyliśmy się z Tobą pożegnać.
Pozostawiłeś po sobie ból, smutek,
ale również piękne wspomnienia.
Pozostaniesz w naszych sercach i pamięci jako dobry,
wspaniały człowiek, pełen radości życia
i pogody ducha, przyjaciel naszej szkoły.
Byłeś obecny na każdej szkolnej uroczystości,
promowałeś nasze działania i z dumą podkreślałeś,
że jesteś absolwentem „Baczyńskiego”.
Wpadałeś w odwiedziny na lekcje.
Pawełku, emanowałeś życzliwością, spokojem, opanowaniem,
otwartością i uważnością na drugiego człowieka, na otaczający świat.
Śmierć okazała się szybsza od Twoich planów
i marzeń, ale nie jest kresem Twojego istnienia.
W jej obliczu każde słowo jest zbyt małe,
aby pokazać Twoje dobro, człowieczeństwo i wyrazić smutek,
że już więcej nie porozmawiamy ze sobą, nie pośmiejemy się.
Łączymy się z bólem z Twoimi Rodzicami.
Pawełku dzisiaj żegnamy Cię.
Będziemy o Tobie pamiętać, o Twoich działaniach i Twoim promiennym uśmiechu.
Dyrekcja, Grono Pedagogiczne
Społeczność Uczniowska
Przyjaciele z Baczyńskiego
